Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Duo Reges: constructio interrete. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Sed ad bona praeterita redeamus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Utram tandem linguam nescio?
Sed residamus, inquit, si placet.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.

Bork: Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Bork: Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis.
Bork: Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
Bork: Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Illi autem, quibus summum bonum sine virtute est, non dabunt fortasse vitam beatam habere, in quo iure possit gloriari, etsi illi quidem etiam voluptates faciunt interdum gloriosas.

Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum
obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;

Illi enim inter se dissentiunt.

Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Omnis enim est natura diligens sui. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.