Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quot homines, tot sententiae; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Duo Reges: constructio interrete. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?
Bork
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Nihilo magis.: Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Bork: Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
Quis enim redargueret?: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Nihilo magis.: Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Pauca mutat vel plura sane; An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Itaque his sapiens semper vacabit. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Illa enim, quae sunt a nobis bona corporis numerata,
complent ea quidem beatissimam vitam, sed ita, ut sine illis
possit beata vita existere.

Quod et posse fieri intellegimus et saepe etiam videmus, et
perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri posse,
quod coniunctione tali sit aptius.

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.