Quid censes in Latino fore?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Duo Reges: constructio interrete.

An haec ab eo non dicuntur?
Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum;
Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Omnesque eae sunt genere quattuor, partibus plures,
aegritudo, formido, libido, quamque Stoici communi nomine
corporis et animi ¾donÆn appellant, ego malo laetitiam
appellare, quasi gestientis animi elationem voluptariam.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Sed quid sentiat, non videtis. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Neutrum vero, inquit ille. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Cur, nisi quod turpis oratio est?

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Torquatus, is qui consul cum Cn. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Quod quidem nobis non saepe contingit.

Itaque ab his ordiamur.: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Quare conare, quaeso.: Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est.