Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Duo Reges: constructio interrete. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Satis est ad hoc responsum. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Erat enim Polemonis.

Bork: Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
Bork: Quid nunc honeste dicit?
Bork: Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Bork: Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Paria sunt igitur.: Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Bork

Cumque ipsa virtus efficiat ita beatam vitam, ut beatior
esse non possit, tamen quaedam deesse sapientibus tum, cum
sint beatissimi;

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus
non reliquit.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.