Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negare non possum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Duo Reges: constructio interrete. Num quid tale Democritus? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Scrupulum, inquam, abeunti; An tu me de L. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ne discipulum abducam, times. Suo genere perveniant ad extremum; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo
summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus
voluptatem.

Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Bork

Sed quod proximum fuit non vidit.

Bork

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Nulla erit controversia.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?

Bork

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Prave, nequiter, turpiter cenabat;

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;

1. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
2. Ne discipulum abducam, times.
3. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Deprehensus omnem poenam contemnet.

• Tamen a proposito, inquam, aberramus.
• Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
• Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
• Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
• Erat enim res aperta.
• A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.