Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Bork: Sed residamus, inquit, si placet.
Bork: Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Respondeat totidem verbis.: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Recte, inquit, intellegis.: Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Sed ille, ut dixi, vitiose. De quibus cupio scire quid sentias. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Non semper, inquam;
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Num quid tale Democritus?
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam
magis hortatur quam superiora omnia.

Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata,
quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre
potuerit.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Duo Reges: constructio interrete. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Tum mihi Piso: Quid ergo? Ac tamen hic mallet non dolere. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?