Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Ita prorsus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Bork: Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Summae mihi videtur inscitiae.: Que Manilium, ab iisque M.
Bork: Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
At certe gravius.: Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Sed haec omittamus;: Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Confecta res esset.: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Memini vero, inquam; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quis istum dolorem timet?

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Nam et ille apud Trabeam voluptatem animi nimiam laetitiam
dicit eandem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se narrat.

Bork

Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.
Perge porro;